PART ONE
INSPIRATION AND INSTITUTION
SECTION TWO
EARLY CAPUCHIN LEGISLATION (1529 – 1643)
III
THE ORDINANCES OF THE GENENRAL CHAPTERS (1549 & 1552)
from I Frati Cappuccini, a work of Costanzo Cargnoni, Edizioni Frate Indovino, Perugia, 1991, I, pages 465-478.
Table of Contents
1 ORDINAZIONI GENERALI DEL 1549
2 ORDINAZIONI GENERALI APPROVATE NEL 1552
1 ORDINAZIONI GENERALI DEL 1549
1. Quod ad generale capitulum tot ex qualibet provincia custodes conveniant, quot in ea provincia custodiae numerantur; dummodo quinque custodum numerum non excedant, nec tribus pauciores sint; lique a capitulo omnium votis eligantur.
2. Quod in qualibet provincia, per secretum scrutinium, custos in capitulo provinciali, communibus vocalium suffragis, eligatur, qui vicarii provincialis culpas in administratione admissa, ad generale capitulum deferat: ac custos custodum nuncupetur.
3. Qui a saeculo ad nostram congregationem accedunt, guardiani dignitatem non obtineant, nisi quintum in religione annum absolverint. Regulares vero nisi post exactum a probatione annum, voce activa et passiva non fruantur; nisi forte in utrisque a generali vicario iusta de causa dispensatum fuerit.
4. In electione discretorum localium, ultra quinque scrutinia minime procedatur. Quintum vero scrutinium, adnotatis eorum nominibus qui suffragia dant et accipiunt, necnon suffragiorum quae cuique obtigerunt numero exarato, optime occlusum ac obfirmatum, ad provincialem vicarium mittatur, qui nimium pertinaces ac sensu suo inhaerentes puniat.
5. Fratres nullas ad tertium sancti patris Francisci Ordinem feminas reci-piant, quae per 40 annorum spatium, vitae probitate ac boni nominis fama, apud omnes se commendabiles non reddiderint, eque semper excepto quod illarum confessiones non audiant. Eadem quoque capita praeter primum in virorum receptione observent.
6. Si guardianus alicuius conventus, integro ante capitulum provinciale mense, e vivis discesserit, vicarius provincialis de duorum definitorum consensu alterum eligat, sin minus temporis intercesserit, vicarius tantum illius loco usque ad capitulum in convent substituatur.
7. Quod nullus fratrum, absque vicari generalis licentia, saecularium quorumcumque confessiones audire praesumat, nisi extrema necessitatis casus urgeat, atque a parocho facultatem habeat.
8. Quod cum generalia aut provincialia capitula celebrantur, nulla praeterquam rerum necessariarum provisio fiat, nec ullus clericali militiae adscribatur, nisi apposite legere noverit; laicique nullus omnino libros, praeterquam Regulam habeant.
2 ORDINAZIONI GENERALI APPROVATE NEL 1552
1. Altissima paupertas et Regula serventur ad mentem sancti patris Francisci, ad litteram et sine glossa.
2. Serventur quoque constitutiones nostrae, quae tamen non obligant ad culpam, sed solum ad poenam in eis taxatam.
3. Nullus fiat recursus ad pecuniam nisi pro rebus valde necessaris, quae mendicando commode haberi non possunt; praesertim in his quae ad vitam spectant.
4. Non permittatur receptio vel depositio pecuniae indifferentis pro emendis carnibus vel piscibus, vel alia re ad manducandum: quia pecuniarum indifferentium usus nobis penitus interdictus est. Neque permittant superiores quempiam carnes, pisces pro fratribus mendicare; neque fratres haec per se, praeterquam pro infirmorum necessitate mendicent.
5. Fratres, nisi sint infirmi aut multum debiles, non habeant culcitras stramineas, multo minus laneas, aut lodices nullo modo sibi sternant, sed constitutiones servent. Pallia manuum digitos non excedant, et que longiora sunt, abscindantur.
6. Nemo in cella esculenta aut poculenta habeat, aut servet.
7. Guardiani et superiores corrigant officiales suos, cum male aut negligenter officio suo funguntur; sed nec illos turbent nec turbari permittant in officis, sintque ab omni cupiditate alieni.
8. Superiores curent, ut fratres sani et infirmi ita habeant omnia necessaria, ut paupertas et caritas non laedantur.
9. Nullus fratrum medicinam det saecularibus, et ipsis fratribus nihil conferatur aut sumendum aut morbo applicandum, nisi medico consulto.
10. Nullo modo fratres se immisceant in exorcismis et in coniurandis spiritibus.
11. Discolis et incorrigibilibus vicarius provincialis poenam caparonis imponat per sex menses: quotidie se accusent, et in refectorio qualibet feria sexta disciplinam faciant; quod si non resipiscant, panis et aquae ieiunium qualibet die lunae ac mercurii addatur, ut ad morum correctionem pertrahantur.
12. Saeculares nullo modo admittantur ad manducandum in refectorio, sive soli sive cum fratribus; sed si caritatem a fratribus postulaverint, ex illis vel in hospitio advenarum, vel alibi extra refectorium administretur; nec permittatur ut intrent dormitorium, coquinam, cellas aut alias officinas, nisi forte per modum transeuntis, cum ex devotione monasterium invisendum petunt. Qui secus egerit, per unius miserere spatium disciplina in refectorio Plectatur.
13. Nemo, sive superior sive subditus sit, pro quacumque persona, extra congregationem existente, elemosynam petat, nisi de scripto obtenta et expressa vicarii generalis licentia, cui declarare teneatur, a quo, quid et quantum postulare velit; vicarius vero generalis huiusmodi facultatem non nisi iuxta caritatis regulam impertiat.
14. Fratres in domo saecularium praeterquam in itinere, cibum aut potum non sumant; et itinerantes more pauperum panem et potum emendicent; quibus refecti iter prosequantur, sub poena discipline unius miserere spatii.
15. Nullus fratrum, absque guardiani licentia, rem aliquam veluti libros, habitus, tunicas, etc. ad communem monasterii usum spectantem, in proprium usum transferat. Guardianis quoque interdicitur, ne libros, ad usum unius monasteri a dominis destinatos, in aliud monasterium transferre, aut alis transferendi facultatem impertire valeant; quod si plures eiusdem materiae libri in conventu reperiantur, supervacaneos solum de licentia provinciae vicarii in aliud monasterium transferre possint. Confessarii vero, qui fratrem aliquem secus compererint, tamdiu absolutionem differant, quod libros proprio monasterio restituerit.
16. Olera aut fructus monasterii ultro a fratribus ad benefactorum domos non ferantur: cum vero ab iis postulantur, honeste iuxta discretionis regulas dare poterunto.
17. Hyemis tempore, cum post matutinas horas igni accenditur, fratres silentium servent, atque ubi frigus depulerint, in cellas se recipiant. Delinquentem superior disciplina die sequenti, per unius miserere spatium in refectorio peragenda, puniat.
18. Nullus omnino fratres laicos aut legere aut scribere doceat; qui secus fecerit, ab ea inobedientiae culpa a solo vicario provinciali obsolvi possit.